Historia szkoły
Szkołę Podstawową w Teresinie utworzono w 1956r. jako czteroklasowy punkt filialny Szkoły Podstawowej w Paprotni. Dynamiczny rozwój zakładów przemysłowych w Teresinie spowodował wzrost ruchu osiedleńczego na tym terenie. W 1957 roku liczba dzieci w rejonie Teresina zwiększyła się do około 270. Na potrzeby szkoły przekazano dawny pałac Druckich-Lubeckich, w którym powstała pełna siedmioklasowa Szkoła Podstawowa. Tymczasem wciąż podejmowano starania o budowę nowej szkoły. W 1960 roku kierownictwo szkoły objął Ryszard Gierczak.
Nowy budynek oddano do użytku w roku szkolnym 1961/62. Mieściło się w nim osiem sal lekcyjnych, sala gimnastyczna, stołówka oraz biblioteka. Wkrótce okazało się, że nowy obiekt jest niewystarczający. W nowym budynku uczyło się już 343 uczniów w dziewięciu oddziałach. Szkoła odczuwała brak sprzętu i pomocy naukowych, gdyż oddano ja do użytku bez wyposażenia. Z trudem zdobywano środki na wyposażenie pomieszczeń dydaktycznych. W 1966 roku nastąpiły zmiany w organizacji szkolnictwa podstawowego, wprowadzono klasę ósmą.
Szkoła w Teresinie od początku swego istnienia należała do wyróżniających się w powiecie sochaczewskim. Ze względu na położenie i rozwój osiedla władze kierowały do Teresina nauczycieli o wysokich kwalifikacjach. Doświadczeni pedagodzy służyli pomocą innym nauczycielom powiatu. W Teresinie odbywały się dla nauczycieli konferencje, na których prowadzono lekcje pokazowe. Ponad 50% uczniów podejmowało naukę w szkołach średnich.
W maju 1970 roku kierownik Ryszard Gierczak odszedł do pracy na inne stanowisko. Czasowo zastąpiła go Genowefa Gigier, a od nowego roku szkolnego pracą szkoły pokierował Stanisław Lewandowski. Szkoła liczyła wówczas 17 oddziałów do których uczęszczało 456 uczniów. W 1973 roku, w okresie tworzenia zbiorczych szkół gminnych sytuacja lokalowa placówki znów się skomplikowała; w ośmiu salach lekcyjnych musiało się pomieścić 18 oddziałów (ponad 400 uczniów). Zaczęto dowozić dzieci z Pask i okolic. Dyrektorem został Aleksander Kazmierczak. W latach 1975-1984 szkołami w gminie kierował Bronisław Dominiak. Warunki lokalowe nie zmieniły się, a dzieci wciąż przybywało. Zmusiło to szkołę do pracy w systemie trójzmianowym. W roku 1984 dokonano kolejnej reorganizacji szkolnictwa. Miejsce Bronisława Dominiaka, który został Inspektorem Oświaty, zajęła Barbara Skrzos. W tym czasie do szkoły uczęszczało ponad 550 uczniów, a na początku lat dziewięćdziesiątych już ponad 700. W 1985 roku została oddana do użytku nowa część szkoły. Przybyło 12 sal lekcyjnych i sala gimnastyczna. Nie rozwiązało to jednak problemów lokalowych szkoły. Od wielu lat na remont czekała stara część szkoły. Wreszcie rozpoczęto wymianę instalacji centralnego ogrzewania i elektrycznej.
W 1990 roku, w wyniku zmian ustrojowych dokonywanych w naszej ojczyźnie, samorząd terytorialny gminy, jako jeden z pierwszych w województwie, postanowił przejąć na siebie odpowiedzialne zadanie prowadzenia szkół.
W 1991 roku pierwszym wybranym z konkursu dyrektorem został Janusz Paszkowski.
Mimo wielu przeciwności , z inicjatywy grupy radnych i dzięki olbrzymim staraniom Rady Gminy, pozyskano na cele oświatowe dawny ośrodek szkoleniowy POM-u. Do budynku tego przeniesiono klasy I-III, tworząc tam SP nr1. Pozostałe oddziały utworzyły SP nr 2. Pozwoliło to na pracę w systemie jednozmianowym.
Od roku 1994 dyrektorem szkoły jest pani Joanna Kornacka. 6 maja 1996 roku SP nr 2 w Teresinie przyjęła imię św. Maksymiliana Kolbego. Od roku 1999 po wprowadzeniu Reformy Oświaty Szkoła Podstawowa to klasy 1-6. Dyrektorem szkoły zostaje pani Mirosława Guzik.
W roku 2004 szkoła zostaje przeniesiona do nowego, wspaniałego budynku przy ulicy Al. Ks. Druckiego-Lubeckiego. Dyrektorem jest wówczas pani Wiesława Stalpińska.
W 2005 dyrektorem zostaje pan Grzegorz Więcek. W latach 2009 - 2019 funkcję dyrektora szkoły pełni pani Alicja Jachimczyk. Obecnie dyrektorem jest pani Joanna Kornacka.
Wielu naszych absolwentów zdobyło wyższe wykształcenie w różnych dziedzinach, pracują w administracji państwowej i samorządowej służbie zdrowia, oświacie i kulturze, środkach masowego przekazu, pozostają w stanie kapłańskim i zakonnym oraz pełnią odpowiedzialne funkcje kierownicze w różnych gałęziach gospodarki narodowej.
